Jaarbeurs door de ogen van... Arno van der Linden
Koninklijke Jaarbeurs: de bevlogen, duurzame en vernieuwende gastheer van heel Nederland. Een plek waar je elkaar ontmoet, inspireert, leert en groeit. We vertellen je graag wat er bij Koninklijke Jaarbeurs speelt en de manier waarop we dingen aanpakken. Hoe? Door kennis te maken met ons meest waardevolle bezit: onze mensen. Arno van der Linden (57) werkt al 28 jaar bij de afdeling beveiliging bij Jaarbeurs. Hoe is het eigenlijk om binnen deze afdeling bij Jaarbeurs te werken? We stappen in de wereld van Arno en nemen een kijkje achter de schermen bij de afdeling veiligheid van beurzen en evenementen. Bij Jaarbeurs maak ik dagelijks mooie evenementen mee. “Ik kan wel spreken van een dynamische werkplek. Eén van de grootste voordelen van mijn werk bij Jaarbeurs is de variatie. Geen enkele dag is hetzelfde en geen enkele bezoeker is hetzelfde. De ene dag ben ik verantwoordelijk voor de beveiliging van een grote internationale vakbeurs, de andere dag voor een groot sportevenement in onze beurshallen of een congres in ons Beatrixgebouw.” De dynamiek van de vele beurzen en evenementen houdt Arno’s werk spannend en uitdagend. “Elke keer weet ik dat ik een belangrijke rol speel in het creëren van een veilige en plezierige plek voor alle bezoekers.”
Van glazenwassen naar beveiliging bij Jaarbeurs Bijna 30 jaar geleden werkte Arno als glazenwasser en was hij verbonden aan de brandweer in Culemborg. In deze periode is Arno naast zijn baan als glazenwasser als brandwacht bij Jaarbeurs gestart. “Na een groot dik boek uit mijn hoofd geleerd te hebben, had ik het beveiligingscertificaat op zak. Op dat moment ben ik bij Jaarbeurs de beveiliging ingegaan.”
Arno zat vroeger zo nu en dan in de control room, destijds de meldkamer. “In een control room staan heel veel schermen en knopjes die ik kon besturen. Vooral tijdens beurzen werd ik regelmatig gebeld met de vraag of er een deur of ruimte open kon. Dit kon ik op afstand allemaal regelen. Ook zag ik waar er bijvoorbeeld een brandalarm afging. Ik wist precies waar hulptroepen op dat moment moesten ingrijpen.”
